Üzerinde otlar yeşerebilen

Gri-siyah kayalar yalnızlığa alışık

Selamsız sabahsız geçip giden gemiler

Deniz kuşlarının umurunda değil

Yuttuğumuz sudaki tuz

Bir kaç damla huzurdu aslında

Uçsuz bucaksız bir dinginlikti

Yanıbaşımızda Karadeniz.

Sen denizin öz kızı olmuşsun bilmeden

İki günlük bir ödüldü gülüşün bunca yıl sonra

Pis dünyadan alınmış küçük bir intikamdı nefesin